Skip to main content

Kasut Hilang, Hati Panas

So, this is how the story unfold...

Aku tak kira..walau macam mana pun, masih ada jugak rasa tak puas hati. Kisah nya macam nie..semalam ada program tayangan macam-macam movie dekat makmal ICT sekolah aku tu jadi, aku pun pegi lah ikut jadual tengok movie tu ramai-ramai dengan kawan aku yang haritu sudi datang sekolah. Form 4, dah terang-terang tayangan dengan waktu sekian-sekian. Mula-mula sekali tengok movie kanak-kanak jea, tajuk dia the Hairy Tooth Fairy. Ingatkan movie Tooth Fairy yang the Rock 'Johnson' berlakon tu, rupa-rupa nya tak. Tapi movie yang satu nie oke lah. Bila movie dah tamat, ada segelintir nak tengok Ninja Assasin, yang segelintir lagi heboh nak tengok Adnan Sempit tuu. Aku nie kat tengah-tengah, ikut suka korg lah nak hadap cerita apa sebab dua-dua filem tu aku tak penah tengok lagi. Akhirnya, tayangkan cerita Adnan Sempit tu. Sampai kat cerita neh, ingat awal-awal nak keluar tapi entah macam mana boleh tengok mamat tu tergolek terlentang atas jalan raya masa awal-awal cerita tu, boleh pulak niat terhenti kat situ je.

Dah habis filem tu, memang nak lari keluar dari makmal ICT tu pun. Lepak-lepak kejap, kejap sangat kott..keluar je dari makmal tengok member dah sarung kasut masing-masing. Aku tau, aku ni jenis yang takkan tersalah ambik kasut orang. Sorry, tak ingin pun, bahkan tak penah ade niat pun. Kasut Line 7 aku dah cukup lawa lahh, kan. Tapi entah sape punye anak, pkimak dia, boleh pulak ambik kasut aku. Sedar lahhh siket wei kasut kau tu macam mana rupo ehhh!! Sikit pun tak serupa dengan kasut aku tau tak???!!! Dari awal tahun bulan Mac aku jaga kasut aku tu bagai menatang minyak yang penuh, kau sedap-sedap pegi rembat apasal?? Ape story kau sbena nye bhai? Kalau tak puas hati, cakap depan-depan. Kalau nak puji kasut aku bersih tiap-tiap minggu tak carca marba macam kau punya trend, puji je lahhh. Tak payah nak panjang-panjang tangan pegi ambik kasut aku. Aku tak kire, kalau classmates aku cakap kau mungkin tersalah ambik, tapi yang aku tau, jelas dan ketare, kasut kite semesti nye berbeza weyhh. Kasut aku tu memang bukan kasut baru beli setengah bulan weyh, tapi kasut aku tak kotor macam kasut kau lahhh kann..aku tak boleh terime kalau orang silap ambik kasut aku, ape mate kau rabun? juling? buta warna ke apa?!! Memang mak kau, dengan ayah kau, stok-stok betina && jantan sial. Kawan aku memang tak setuju masa aku carut macam tu tapi, pada aku memang betul pun ape aku cakap tu. Kalau diorg tak sial, diorg ajar anak dorg basuh kasut bersih-bersih, anak diorg tak gatal-gatal nak mencuri kasut orang...ada paham??? Sape terasa sangat tu, pergi jahanam lah. Close je window yang tersiar laman blog aku nie!

Kalau anak kau dah perangai macam tu, suka dok panjang-panjang tangan kat harta orang, memang dah sah lah, memang waris turun temurun dari family mak bapak kau lah tuu!!! Yang aku hairan sangat tu, mak bapak budak tu takkan tak cam kasut anak dia lain tetiba waktu balik sekolah? Tak tanya ke kasut siapa yang dia pakai? Kalau tak tanya macam tu pun, kenapa tak tanya yang kasut dia nampak lain ke apa ke...jahil betul mak bapak budak tu,kan. Dah lah tak reti mengajar anak yang baik-baik bila ke sekolah, lagi anak dia kitai kasut aku pulak..bagai orang hilang anak aku mencari kasut aku tu serata blok utama sekolah aku tu tapi tak jumpa. Hati aku lagi panas waktu jumpa sorang budak laki neh..masa awal-awal jumpa dia tengah ikat tali kasut. Kasut dia sebijik, sebersih kasut aku tau tak. Kesan pijak rumput kat padang pagi tadi tu pun sama gak. Tapi member aku, Ain tu pulak cakap tu bukan kasut aku...untung lah naseb badan budak tu aku tak jadi nak hentak kepala dia waktu tu,kan.

Carik-carik kat area sbelah atas pulak, memang tak jumpa kat kaki sorang pun kasut Line 7 yang bersih. Jadi, pegi lah balik kat kelas budak Form 1 tadi sebab waktu tanye kasut dia saiz berapa tu, dia jawab dia tak tengok. Macam gampang jawapan kau kasi kat aku, pasal tu aku rasa macam nak hentak kepala kau. Bila masuk kelas budak tu, dia dah takde. Aku bengang, pegi kelas sbelah, jumpa dah budak tu tengah berdiri sorang-sorang depan pintu. Waktu nie, member aku sorang ni pulak dah sound macam nak pukul budak uh tapi, macam gampang lagi budak uh..kasut yang dia pakai tu pulak dah kotor masa tu. Kesan ape lagi, kesan kene pijak lah,kan? Aku dah hilang semangat dah carik kasut aku sendiri masa tu. Tapi, waktu tu lah member tadi cakap tu kasut aku. Pdhal dari awal tadi yang lain pun dah perasan. Hilang rase lapar keluar makmal ICT nak jenguk-jenguk kantin, hilang rase dahaga nak makan ais krim kat koperasi, hilang mood nak bergurau gelak-gelak dengan member, hilang dah rase nak tuntut kasut aku balik bila fikir mungkin dah kotor...hilang lah sume rase sekejap. Rase nak pukul orang pun hilang...bila tengok kasut kat budak tu dah semacam je kotor tibe-tibe, hancur rase hati aku. Dah, tak payah lah pegi sekolah lepas nie, cuti lah pulak. Esok datang ambik buku teks Form 5 je lah dengan sandals biru aku tu. Kalau macam nie lah gaye budak tu jage kasut, takyah lah mak bpak dia pegi rembat duit orang pulak beli kasut utk dia tahun dpn. Cakap dekat kawan aku yang sound budak uh tadi, "Takpe lah, Ijal. Biar lahh budak uh. Lantak lah, g mati lah sume er.."

Hari nie, aku pegi sekolah meriah lah..mandi punye lah lame, sarapan bagai nak rakkk, datang sekolah ikut office hour, pakai sandals warna biru ganti kasut sekolah, masuk tak ikut pagar utama, ponteng aktiviti Rabu pagi tu, etc. Memang kalau dah panas hati, ikut terus kehendak hati...bila dah duduk lama-lama tu, baru teringat yang sliper cikgu yang aku pakai semalam terlupa nak bawak. Leka dok kosongkan beg untuk buku teks,kan. Sampai tertinggal pulak sepasang benda tu. Sorry,cikgu intan payung. Hehee.. Yelah, walaupun cikgu tu tak mintak pulangkan hari ni & aku tak janji nak pulangkan hari ni tapi at least ada lah niat kat hati dari mula dapat harta cikgu tu nak pulangkan terus esoknye. Parent aku sungguh tak serupa dengan parent budak yang merembat kasut sekolah aku tu...

Hoi, pencurik. Seburuk-buruk, sehodoh-hodoh perangai kau, ada jugak hati nak pakai kasut sekolah aku yang baru cuci tu, kan. Aku tau lah kasut sekolah aku tu tak macam kasut sekolah kau.. Fikir logik lah, kalau kasut kau bersih takkan kau ambik sanggup ambik kasut orang sebab kau tau macam mana susah nak mantain kasut sekolah warne putih nie, bukan macam kasut pengawas - ntah-ntah sejak beli tak pernah terurus dah. Kalau kau jujur, mesti kau rasa lain macam kasut yang kau sarung tu sebab selesa kasut sendiri tak sama dengan rasenye pakai kasut orang && mesti kau nak pulangkan. Itu pun, kalau kau jujur & sedar diri lah...







Comments

Popular posts from this blog

...So Cute Kids Necklace...

Hmm. Check out these cute hand painted wood doll pendants from Little Pink Possies, which are inspired by vintage peg and clothespin dolls. Perfect accessory for little girls! Measuring 2 inches from top to bottom and hangs from a coordinating 12.5-inch satin cord, each posy girl pendant is entirely customizable as you choose her hair color and the letter you would like her to wear on her little heart necklace. And they have a name! Miss Quinn, Miss Hanna, Miss Polly, Miss Penelope…Actually I think they would look cute on bags too. Little posy girl pendants are US$15 each and they’re available for international order.

Mostly Just Showing Some Respect.

"Why are you wearing that?" "Oh mesti kelas lecturer tu kan, haa kena la hipokrit sikit ye tak" Omg, you should stop manipulating on how I dress. Okay, the best answer I can give you is; it depends. Yeah. Depends on the way you're thinking - whether you think positively or not, I mean. Since years ago, there are going to be days where you will find me wearing "tudung labuh" and the other times I do not. During matriculation days, people are okay with that. The girls like it and they take pictures with me wearing that. They even lend me theirs so they can see me wear one. It was nice. The point is, why is some of you make fun of me wearing it during university? I am not okay with that. This is one of the reason why I dislike the students here - they think they are so big they can simply laugh at clothes I'm comfortable in. Ugh Well, to get even, all I can think is that they are culture-shock pricks. Suddenly getting the chance t

A Different Prospect.

In the name of the Most Generous and the Most Merciful. 💕 " Pabila tertutupnya mata si ibu maka tertutuplah satu pintu nikmat iaitu doa ibu ." There's a lot to say from the way that phrase sounded. Well, it depends. I am known to appear happy and smiley at all times since I was small. From my own observation, the way people see me depends on the way I brought myself. As I enjoy joking around, acting silly, pulling pranks on my friends and have always been living in this happy bubble of mine, I actually spend very little time being sad or think about the problems that I must have had. Perhaps that is why it is very rare to see me not in the mood, except if I'm a bit too hungry or that I do not get enough sleep. Yep, I tend to appear a little grumpy from lack of sleep. Basically, that's how I bring myself around people and how I'd like people to view me. After mom's passing, I seldom take most of people's words to heart. And, it's